زمانی که صحبت از زندگی خانوادگی میشود، همه تلاش میکنند بفهمند که به چه شکلی میتوان روابط بین والدین و فرزندان را بهبود بخشید و ایدهآل کرد. تلاش هر پدر و مادری است که بتواند از تکنیکهای مثبت پرورش فرزند استفاده کند تا بتواند فرزندش را با نظم و انضباط و ارزشهای اخلاقی خوب پرورش دهد. با اینحال، این کار سادهای نیست.
باید بدانیم رابطه فرزند با والدین خود یک خیابان دوطرفه است، به عبارتی دیگر در واقع این رابطه نیازمند به یک همکاری و تعامل میان والدین و فرزندان خویش است.
یک باغ گل را درنظر بگیرید؛ این باغ زمانی که با گلهای مختلف شکوفا شود زیبا میشود. به همین ترتیب اگر والدین یاد بگیرند که چطور "باغبان" باغ خویش باشند و بتوانند شخصیت فرزند خود را تشخیص دهند و آن را تغذیه و حمایت کنند، باعث میشود گلهای این باغ معطر و شکوفا شود.
زمانی که والدین در تکاپو هستند تا مهارتهای موثر فرزندان خویش را شکوفا کنند، و آنها را حمایت و تشویق کنند، در اصل درتلاش هستند تا شکاف بین نسلها را پر کنند. اینگونه تبدیل به یک پدر و مادر خوب میشوند، و زمانی که مردم نمیدانند چگونه والدین خوبی باشند، باعث میشود تا میان آنان شکاف ایجاد شود.
"هرجوان قدرت بالقوهای برای کمک به کل جهان دارد. او فقط به راهنمایی و پشتیبانی مناسب نیاز دارد."
این طبیعت والدین است که فرزندان خود را دوست دارند. زمانی که کودکان کوچک هستند، والدین با پشتکار تمام نیازهای فرزندان خود را برطرف میکنند و به بهترین شکل از آنها مراقبت میکنند. والدین از رشد و موفقیت فرزندان خود خشنود میشوند و زمانی که کودکان آنان بیمار میشود، شبانه روز از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند.
نقش والدین نقشی بسیار سخت و دشوار و در حین حال بسیار طاقتفرسا و پرزحمت است. متاسفانه بسیاری از والدین بدون مطالعه کافی و بدون آمادگی قبلی این تجربه شگرف و شیرین را آغاز میکنند.
اما باید بدانیم نوع رفتار ما از همان ابتدا، زمانی که جنین در شکم مادر درحال رشد است میتواند روی رفتار و سلامت رفتاری فرزند ما در آینده تاثیر گذار باشد. همه والدین میخواهند تا فرزندشان رشد روانی سالمی داشته باشد و در محیط خانواده شرایطی ایجاد کنند تا احساسات مثبت کودک در آن رشد کند. اما باید چه کاری انجام دهیم؟ شناخت و آگاهی از درک فرآیندهای طبیعی رشد کودکان و تربیت نوجوانان نقشی اساسی در این بین دارد. بهعنوان مثال چگونه با رفتارهای بد کودک خود رفتار کنیم؟ چگونه رفتارهای مثبت کودکان خودمان را تقویت و آنها را تشویق کنیم؟
همه ما در تلاش هستیم تا کودکانمان را طوری تربیت کنیم که در آینده جوانانی به دور از هرگونه مشکل رفتاری و یا عاطفی باشند، ولی تعداد کمی از والدین در این خصوص مطالعه میکنند و آموزشهای لازم را کسب میکنند. اکثر والدین از نصیحت افراد بزرگ خانواده و یا قضاوتهای خود در جهت تربیت فرزند خود استفاده میکنند که متاسفانه این شیوه میتواند آسیبهای زیادی به تربیت فرزندان وارد کند. مشاوران مجرب میتوانند چه به صورت فردی و چه با تشکیل کارگاههای ارتباط با کودک، کارگاههای تربیت فرزند، تکنیکهای فرزندپروری و آشنا ساختن والدین با اشتباهات معمول تربیتی، آموزش تکنیکهای تشویق کردن و بهبود روابط، تنبیه و پاداش و... به رشد صحیح فرزندان شما کمک شایانی کنند.
اولین اصل در تربیت فرزند این است که از خودمان شروع کنیم و خودمان را بهتر بشناسیم. پس بهتر است آگاه باشیم که پدر و مادر بودن مستلزم تلاش و کوشش شبانه روزی است. هرروز میبایست به رفتارهای خودمان بهعنوان یک پدر و مادر خوب فکر کنیم و آن را آنالیز کنیم.
برای فرزندان خود وقت بگذاریم و اولویت بالایی برای آنان قائل باشیم، مسلما این امر برای افرادی که شاغل هستند کار پرزحمت و سختی است اما به هرجهت با مدیریت زمان میبایست به نیازهای فرزندانمان اهمیت دهیم و علاوه بر شرایط جسمی به شرایط روحی او نیز بپردازیم.
همه ما عاشق کودکانمان هستیم اما نباید بگذاریم این عشق جلوی تنبیه و کارهای اشتباه او را بگیرد. هرروز او را در آغوش بکشید و به او محبت کنید، اما اگر کار اشتباهی انجام داد فراموش نکنیم که به او به روشی درست تذکر دهیم. در منزل خود قوانینی وضع کنید و بر آن قوانین پافشاری کنید. همانطور که جامعه به قوانین نیاز دارد، فرزندان ما میبایست مسئولیتپذیری را بیاموزند و بتوانند به آن قوانین پایبند باشند.
فراموش نکنید که تنبیهات بدنی و جسمی بیشترین عوارض را بر رفتار کودک شما دارد، طبق تحقیقات انجام شده کودکانی که بیشتر تنبیه بدنی و جسمی میشوند در برخورد با دیگر کودکان از خشونت بیشتری برای حل مساله خود استفاده میکنند. فرزندان نسبت به دیگران همان رفتاری را دارند که شما با آنان دارید، پس با آنان با ادب و احترام صحبت کنید و عقاید فرزند خود احترم بگذارید.
زمانی که با شما صحبت میکند، خوب به حرفهایش گوش دهید و مثل یک دوست با او رفتار کنید. همچنین به آن چیزی که فکر میکنید و تصمیمی که گرفتهاید را با حوصله برای فرزند خود توضیح دهید. درست است فرزند شما تجربه و علم شما را ندارد، اما نیاز است تا با شما تبادل نظر داشته باشد و بداند که میتواند به شما اعتماد کند.
ترغیب کردن فرزند به مستقل بودن، هرچند باعث میشود برای او آزادی عمل به وجود آید اما اینگونه به کودک یاد میدهید تا کنترل زندگی خویش را داشته باشد و بداند یکی از کلیدهای موفقیت در زندگی این است که مستقل و درحین حال مسئولیت پذیر باشد. اما این استقلال زیر سایه نظارت شما باشد و بتوانید آن را کنترل کنید.
جواب این سوال بله است. مسلما روانشناسی یک علم است و ما قادر به فراگیری تمام علوم نیستیم. یک طراح لباس، لباس را اندازه و هم قواره شما طراحی میکند و یک خیاط آن را میدوزد.
همانطور که درهنگام بیماری کودک شما نیازمند به یک پزشک است، مشاوران میتوانند با اندوختههای علمی و همچنین تجارب خود، از رفتارهای منفی کودک شما پیشگیری کرده و یا حتی در جهت بهبود رفتار منفیشان گام مثبتی داشته باشند. مشاور کودک به رفتارهای یک کودک آشنایی بیشتری دارد و با بررسی رفتار شما و فرزند شما، بهترین شیوه و راهحل را به شما ارائه میدهند که میتوانید از آن در راستای پرورش کودک خود استفاده نمائید.
گاهی والدین بر سر اینکه فرزند نیاز به مشاوره دارد یا خیر، دچار اختلاف میشوند. در این شرایط بهتر است موضوع را با توضیحات ساده و به دور از هرگونه جبههگیری و خشونت، با صحبت منطقی حل کنید. میتوانید از مزایای مشاوره با همسر خود سخن بگوئید و او را متقاعد کنید یک جلسه به مشاوره مراجعه کنید و درصورت عدم رضایت این جلسات به تعویق بیفتد.
گاهی ممکن است بهانههای مختلفی نظیر، این جلسات پول هدردادن است، من از مشاور خوشم نمیآید، چه چیزی میخواهد بگوید که ما بلد نیستیم و... بشنوید، در این شرایط هنوز هم راه با صحبتهایی منطقی و بیان نگرانیهای خود حل میشود، آرام بمانید و به همسر خود زمان دهید.
علت را جویا شوید و بررسی کنید که نظر منفی همسرتان نسبت به مشاوره از کجا ناشی شده است؟ و در آخر میتوانید با تماس با مشاورین و دریافت مشاوره بهترین راه و شیوه برای مراجعه به مشاور را جویا شوید.
مسلما این کار، کار ساده ای نیست. بسیاری از کودکان از نصیحت شدن و شنیدن حرفهای دیگران بدشان میآیند و یا از مشاورین میترسند. اما میتوانید از راهکارهای زیر استفاده کنید
هدف از مشاوره، تنها این امر است تا بتوانیم به فرزندانمان کمک کنیم تا با شیوهای بهتر با احساساتشان کنار بیایند، مشکلات خودشان را بدانند و به درک کنند، مهارتهای لازم را در خود پرورش دهند تا درنهایت بتوانند بهترین تصمیم را بگیرند. این را فراموش نکنید که هیچگاه برای اصلاح رفتار و کنترل رفتارهای منفی فرزند خویش دیر نیست و شما میتوانید با یادگیری و به کارگیری اصول کنترل احساسات، شناخت کامل کودک خود و شیوههای صحیح تربیت و رفتار با کودک، به فرزندانتان در جهت شکوفایی استعدادها، برطرف کردن مشکلات روحی و عاطفی و همچنین موفقیت در زندگی آینده آنان نقش بسزایی داشته باشید. مشاوران مجرب ما منتظر پاسخگویی سوالات و نظرات شما عزیزان هستند.